hangi satır icinde gecen bir söz acımı dindirir bilmiyorum ama ben artık gidiyorum kitabın başını ben okudum ortasını sen ve kitabın sonunu yine sen yazdın zemheri cümlelerinle ve kitap bitti seninn sözlerinle sonu hüsran sonu acı sonu vefasızlıkla....
sana bu son derken sen inanmadın sandınki gidemem ama yeterdi gururumu daha fazla ayaklarının altına sermeye gücüm kalmadı şimdi bana geber
desende ben artık gidiyorum evet zor olucak ama ben alışkınım zorluklara acılara alışkınım kimsesiz dağlara ama sen varya sen alışkın değilsin biliyorum. belki diye başlamak isterim sözlerime lakin bütün belkileri keşkeleri bile aldın benden canice ve idam sehpasında olan benım altımdaki sandalye yede sen vurdun tekmeyi celladım söz bitti lisan bitti kelam bitti tüm harfler artık hükümlü cezasıda ömür boyu suskunluk...
